5.Będzie dobrze.

… przyszedł Brooklyn. Tak. Właśnie on.

- O proszę. Kogo ja tu widzę ? Wy wcale razem nie jesteście. Czyżby ? – powiedział jakby był nie wiadomo kim. Czuję się jak w jakimś filmie gangsterskim.

- Powiem ci, że nie jesteśmy. – rzekłam bardzo pewna siebie.

- No coś mi się nie wydaje. – odrzekł tak jakby się bawił w szpiega, a ja już myślałam, że mój koszmar się skończył, i że Neymar też już mu dał pewną nauczkę.

- To niech ci się wydaje. – powiedział zły Ney. Zdążył już się wkurzyć. – A jak nie to ja już ci powiedziałem, że mnie popamiętasz.

- Ha! – prychnął niczym koń. Tak to było idealne porównanie. – Ja się wcale ciebie piłkarzyku nie boję.

- To może zacznij. – powiedział i podszedł bliżej niego. – A jak nie to ja już sobie z tobą znakomicie poradzę. – podszedł jeszcze bliżej i uderzył go pięścią tak, że tamten upadł, a z nosa poleciała mu krew. Tamten jeszcze wstał i zdążył uderzyć Ney’a. Kazałam im przestać, ale oni nadal robili sobie krzywdę. Z tej bezsilności zaczęłam płakać.

            Po chwili skończyli się bić. Tamten uciekł i usłyszałam tylko jak mówi :

„ Jeszcze pożałujesz, że nie jesteś ze mną”

Wtedy rozpłakałam się jeszcze bardziej. Ney podszedł i mnie przytulił. Tak właśnie. Tego najbardziej w tym momencie potrzebowałam.

            Neyowi nic się takiego poważnego nie stało. Jedynie co to miał trochę rozwaloną okolicę kości policzkowej. Nic poza tym. Postanowiłam być miła i zrealizować swój plan.

- Może wejdziesz do środka ? – spytałam.

- Nie mogę za bardzo, ale dzięki. – powiedział zmieszany.

- No chodź. Chociaż na chwilę. Przy okazji przemyję ci ranę, żeby nie było, że znowu się z kimś pobiłeś. – zaśmiałam się.

- No nic. Przekonałaś mnie. To wszystko przez ten twój urok. – zaśmiał się i dostał kuksańca w bok.

- A to za co ?

- Za nic. Po prostu żeby było sprawiedliwie.

            Po chwili byliśmy już w domu. Zdążyliśmy wejść do środka i od razu zaatakował nas wujek.

- O Neymar. Dobrze, że jesteś, bo miałem ci powiedzieć, że na meczu, którym będzie musisz strzelić przynajmniej jedną bramkę, bo jak nie strzelisz … - bla bla bla. Nie chciało mi się ich słuchać. Te ich statystyki. Musisz strzelić tyle i tyle, musisz wykonać tyle i tyle podań, a jeśli nie wykonasz to coś tam coś tam. A tak w ogóle, to mój wujek zamiast powiedzieć „Mari już jesteś”, to mówi, że dobrze, że Neymar przyszedł. Zdenerwowałam się i bez słowa poszłam do swojego pokoju, a ci nadal gadali jak najęci i nie zauważyli, że zniknęłam.

***

            Minęło 10 minut, a Ney nawet się nie pojawił. Siedziałam sobie na łóżku i płakałam. Płakałam dlatego, ze się bałam. Tak po prostu się bałam. Nie znałam Bro od takiej strony i nie wiedziałam do czego był zdolny. Nagle ktoś zapukał do drzwi, powiedziałam aby wszedł i nawet nie odwróciłam głowy, aby zobaczyć kto to. Usiadł obok mnie i zobaczył, ze płaczę.

- Co się stało ? – spytał. Nic nie odpowiedziałam tylko się w niego wtuliłam.

- Boisz się ? – zapytał ponownie. Pokiwałam twierdząco głową.

- Nie martw się. Będzie dobrze. Ja już się o to postaram. – powiedział i przytulił mnie mocniej. Nie wiem kiedy zasnęłam.

***

            Obudziłam się w swoim pokoju, przygnieciona czyjąś ręką. Odwróciłam głowę i zobaczyłam, że to jest Neymar. Była godzina 2 w nocy. Postanowiłam go nie budzić, a sama poszłam ponownie spać.

***

            Wstałam rano, a obok siebie zobaczyłam karteczkę, na której było ;

„Przyjdź dziś do nas, bo będzie Davi ;)

NJr.”

            Uśmiechnięta od ucha do ucha poszłam wybrać strój na dziś. Po porannej toalecie zeszłam na dół. Nikogo jeszcze nie było, więc postanowiłam włączyć telewizor. Leciały właśnie poranne wiadomości. Po chwili dowiedziałam się czegoś co zmroziło mi krew w żyłach …

***

Hej !

Rozdział krótki jak nigdy, ale chciałam napisać chociaż taki, ponieważ jutro się raczej nie pojawi żaden, ale też nie miałam jako takiego pomysłu, a chciałam was wprowadzić do sytuacji, która wydarzy się w następnym rozdziale.

Więc wybaczcie mi.

I jeszcze jedna sprawa.

Czy nie przeszkadzałoby wam jakby Anto w opowiadaniu już urodzi, ponieważ mam taki pomysł, ale potomek Messiego musi być już na świecie. Więc piszcie.

Czekam na opinie.

Do następnego ;*

KOMENTUJESZ = MOTYWUJESZ