33. Poczucie winy to niska cena za szczęście.

Neymar szedł i obejmował jakąś brunetkę !

- Cris .. kto to jest ? – spytałam próbując powstrzymać się od płaczu.

- Taka jedna. Ona gra w damskiej drużynie Barcelony, ale przez jakąś kontuzje przychodzi na nasze treningi i robi jakieś ćwiczenia rehabilitacyjne. – wyjaśnił.

- Rozumiem, ale nie może na swoich treningach ? – zapytałam.

- Nie, bo gdy ma swój trening ma rehabilitacje w jakimś ośrodku.

- Długo już tu jest ?

- Od tego treningu po grubej imprezie u Neymara. – uświadomił mnie.

- Ja chcę do domu ! – powiedziałam, ale Tello mnie powstrzymał, złapał za nadgarstek i pociągnął za rękę, co było skutkiem tego, że wpadłam w jego ramiona.

- Chodź. Będzie dobrze, a jak nie to coś się wymyśli. I tak teraz chłopaki ą po twojej stronie. – uśmiechnął się zachęcająco i poszliśmy przed siebie.

- Ok., ale ja z nią w szatni nie będę, więc odstępujesz mi miejsce w szafce. – wytknęłam język w jego stronę.

- Dobrze. – uśmiechnął się w moja stronę.

Do szatni dotarliśmy po chwili. Weszliśmy równo z Neymarem.

- Hej Cris, Hej Mari ! – krzyknęli wszyscy.

- Hej wam. – powiedziałam, a po chwili wszyscy się zaczęli na mnie „rzucac”, przytulać i dawać buziaki w policzek. Cris tylko stał z tyłu i się śmiał z tego w jakiej jestem aktualnie sytuacji. – Przepraszam was, ale jestem dziś z wami w szatni. Przebiorę się w łazience. – powiedziałam, wzięłam woje rzeczy i poszłam w wyznaczone miejsce. Po chwili wróciłam, wrzuciłam torbę do szafki Cristiana, którą po chwili wspólnie zamknęliśmy.

Neymara już nie było. Poszedł do tej swojej jak jej tam było … El ! Tak. Ona nazywała się El.

- Spokojnie Mari. Ona gra gorzej od ciebie. – powiedział wujek Luis, który wyrósł z ziemi.

- I ty jesteś ładniejsza.. – odezwał się Alves.

- Masz szczęście, że Rafa tego nie słyszy. – wystawiłam język w jego stronę.

- Ale nie. Alves ma racje. Jesteś piękniejsza od niej. – powiedział Tello. Siedziałam przy nim na tych śmiesznych, kwadratowych stołkach z ich numerami. Dostałam od niego buziaka w policzek.

- A ty Tello jesteś przystojny. – zaśmiałam się. – Wszyscy jesteście, tylko tamten to taki ciota. – uznałam.

- Masz racje, a teraz chłopaki i dziewczyno zbieramy się na trening. – zarządził wujek i wszyscy posłusznie wyszli z szatni.

Weszliśmy na boisku, a tam Ney gada i się śmieję z tą lalą przy boku.

Graliśmy w dziadka, ogólna rozgrzewka i mecz.

Staliśmy na swoich pozycjach. I właśnie rozpoczął się mecz. Byłam w drużynie Messiego razem z Bartrą, Tello, Ter Stegenem, Xavi, Iniestą, Roberto, Mascherano, Pique i Suarezem.

Właśnie tamci mieli piłkę i Dani podał ja Neymarowi, a ten nawet się nie ruszył tylko był zapatrzony w nią jak w obrazek, a ona w niego. Ona zamiast skupić się na ćwiczeniach, skupia się na nim. On zamiast skupić się na meczu i treningu, skupia się na niej.

Dani się porządnie zdenerwował. Podszedł do trenera i wziął od niego piłkę. Wycelował i kopną nią w Neymara. Ten się wystraszył.

- Co kur** ?! – krzyknął.

- Co kur** ? Co Kur** ? Ty mi lepiej powiedz co kur** ? Podałem ci piłkę, a ty nawet jej nie przyjąłeś tylko patrzysz na tą … - zabrakło mu słowa, ale z pomocą przyszedł mu Pique.

- Szmatę. – uśmiechnął się dumnie.

- Ona nie jest żadną szmatą ! – krzyknął zdenerwowany Brazylijczyk.

- Sorry bardzo, ale ze szmaty jedwabiu nie zrobisz. – tym razem odezwałam się ja i podeszłam na niebezpieczną odległość do Brazylijczyka.

- Sorry bardzo, ale ze zdzi** księżniczki nie zrobisz. – odezwał się wielce pan.

- Może i nie, ale z takiego Casanovy też nikogo nie zrobisz. Ogarnij się w końcu, bo robisz krzywdę nie tylko sobie, ale też swojemu synowi i dzieciom, które biorą z ciebie przykład. – skończyłam, rzuciłam ciche „cześć” i udałam się do szatni. Nie chciało mi się więcej tam być z nimi. Nie chodzi o to, że jestem słaba tylko po prostu jest mi przykro.

***

Wróciłam do domu. Dostałam sms’a od Anto, że Chrzest jest za 5 dni. Wypadałoby kupić ubranko dziecku, ale sama go nie kupię. Chrzestnymi mam być ja z Neymarem. Postanowiłam do niego napisać.

Mari – „ Trzeba kupić ubranko dla córeczki Messiego. „

Neymar – „ Wiem. Jutro możemy się spotkać i iść do sklepu kupić to co potrzebne. „

Mari – „ A o której ? „

Neymar – „ O 11 będę po ciebie „

Mari – „ Ok. Do zobaczenia. „

Neymar – „ Do zobaczenia „

Poszłam pod prysznic. Zimna woda działała na mnie uspokajająco. Wybrałam czyste ciuchy i zeszłam na dół. Cały dzień spędziłam z butelką Whisky przed telewizorem.

* Następnego dnia *

Wstałam o 8. Poszłam do szafy, wybrałam odpowiednie ubranie i udałam się do łazienki. Wzięłam gorącą kąpiel. Po wyjściu z wanny, wytarłam swoje ciało do sucha puchowym, kremowym ręcznikiem, a następnie się ubrałam. Zrobiłam kreskę eyelinerem, nałożyłam podkład, a następnie puder. Jeszcze tylko tusz do rzęs i szminka i byłam gotowa.

Zeszłam na dół i wstawiłam wodę na kawę. Zrobiłam sobie śniadanie jakim były tosty. Zjadłam wszystko w spokoju. Dopiłam tylko kremową ciecz i poszłam do góry. Włożyłam do torebki takie, rzeczy jak portfel, chusteczki, okulary, pomadkę, kluczyki.

Była już 10:20. Postanowiłam w spokoju posiedzieć w ogródku, słuchając muzyki.

Zanim się obejrzałam była już 10:45. Podbiegłam do szafki z butami i po pięciu minutach wybrałam już odpowiednie. Poprawiłam jeszcze makijaż i włosy i usłyszałam dzwonek do drzwi. Cała uśmiechnięta poszłam otworzyć.

- Witaj ! – uśmiechnęłam się.

- Hej ! – spojrzał na mnie od góry do dołu.

- Coś nie tak ? – zapytałam zdezorientowana.

- Nie, nie. Wszystko w jak najlepszym porządku. Ślicznie wyglądasz. – uśmiechnął się uroczo.

- Dziękuję, a ty jak zwykle przystojnie. – odpowiedziałam. Po jego wcześniejszych słowach zrobiłam się czerwona jak burak.

Pojechaliśmy do centrum handlowego i poszliśmy do sklepu z dziecięcymi ubraniami. Każdy poszedł w swoją stronę. Ustaliliśmy, że za chwilę się spotkamy i wybierzemy coś z tego co my wybraliśmy. Wybrałam piękny biało-różowy kompleciki. Po chwili spotkałam się z Ney’em. Trzymał też bardzo ładny komplet.

- To który bierzemy ? – zapytałam.

- Mój. – odezwał się.

- A dlaczego twój, a nie mój ? – zapytałam i zmrużyłam oczy.

- Bo ty wybierasz buciki. – wystawił mi język.

- Niech ci będzie. – odłożyłam ubranko na miejsce i poszłam po buty. Po chwili wróciłam z pięknymi, białymi pantofelkami.

- Jakie ładne, słodkie i małe. – zaśmiał się.

- Fajnie by było mieć taka kruszynkę. – uśmiechnęłam się.

- Oj tak. – potwierdził. Po chwili nasze rzeczy zostały policzone i przyszedł czas na płatności. Wyjmowałam portfel, ale Ney położył mi rękę na moją dłoń i sam zapłacił.

- Ile mam ci oddać ? – zapytałam.

- Nic. – uśmiechnął się dumnie.

- Ile ? – zapytałam lekko poirytowana.

- Naprawdę nic.

- Wygrałeś, ale tylko i wyłącznie przez ten twój urok. – zaśmiałam się.

- Teraz będzie zrzucać na urok, a nie na to, że mnie kocha. – zaśmiał się, ale mi do śmiechu nie było.

- To nie było śmieszne. – natychmiastowo spoważniałam.

- Zależ z której strony na to patrzysz. – uśmiechnął się blado i poszliśmy do sklepu z garniturami. Po wyborze tego idealnego wyszliśmy ze sklepu. Prezentował się w nim nieziemsko !

Potem poszliśmy do sklepu z sukienkami. Kupiłam jeszcze szpilki i torebkę i wyszliśmy z galerii.

- Czuje się winny za to, ze się rozstaliśmy. – powiedział przygnębiony.

- Poczucie winy to niska cena za szczęście. – odpowiedziałam.

* Oczami Neymara *

Żałuję, że wtedy pozwoliłem jej odejść. Teraz strasznie żałuję. W sukience prezentowała się nieziemsko niesamowicie i fantastycznie. Kiedyś była ze mną teraz jest sama.

* Oczami Mari *

- Halo ? – odebrałam telefon w drodze powrotnej, kiedy to już siedziałam w samochodzie i gadałam o byle niczym z Neymarem.

- Mari. Szybko do mojego biura do Ciutat Esportiva . – powiedział wujek bardzo poważnie, ale i radośnie ?

- Ale… - nie zdążyłam dokończyć, bo wujek się rozłączył. – Neymar. Mógłbyś mnie zawieźć do wujka biura. Jakaś pilna prawa. – powiedziałam niezręcznie i nieśmiało.

- Jasne. – powiedział i gwałtownie zawrócił na środku drogi.

- Dobrze ty się czujesz ? – zapytałam przez śmiech.

- Ja doskonale, no może po za tym, ze po ostatnim wypadzie na miasto przytyłem kilo. – wystawił język w moja stronę.

- Jak ty tak po każdej imprezie i po każdym wypadzie na miasto będziesz tył to współczuję, bo niedługo w drzwiach się nie zmieścisz. Jak byłeś ze mną to nie miałeś takich problemów. – podsumowałam go i uśmiechnęłam się dumnie. On już tego nie skomentował tylko nad czymś myślał.

Po chwili jazdy byliśmy w ośrodku. Biegiem poszliśmy do biura. Neymar się uparł, że pójdzie ze mną.

- Dzień dobry. – odpowiedzieliśmy razem i weszliśmy w głąb pomieszczenia. Dostaliśmy zaproszenie do kwadratowego stołu. Siedział tam wujek, prezydent oraz prezes.

- Droga Mari. Wszyscy wspólnie tutaj podjęliśmy pewną decyzje. Teraz tylko pytanie czy się zgadzasz na to, aby …. – zamurowało mnie to co powiedział wujek, ale tak pozytywnie oczywiście.

***

Hej Kochani !! <3
Wracam jeszcze w sierpniu !!!!
Mam nadzieję, że choć trochę się cieszycie ;D xd
Ja tam się bardzo cieszę, bo podczas tego mojego całego pobytu, miałam chęć coś nabazgrolić i wstawić. Niestety internet mi na to nie pozwalał, ale to nie znaczy, ze nie czytałam Waszych blogów. Gdy tylko działał lepiej to wchodziłam i czytałam rozdziały ;D
Teraz ze względu na zbliżający się rok szkolny, rozdziały będą się pojawiać 1-2 razy w tygodniu ;')
Pozdrawiam i udanej końcówki wakacji życzę ! B)
Kocham Was !!
Dzięki za 15 tyś. wyświetleń !!
Do następnego ;*